PKK’nin Kürtlerde saldırmadığı tek bir değer yoktur. Kürtlerin bayrağına, marşına, aşiretine, dinene, kültürüne, tarihine, liderlerine, partilerine sömürgecilerden daha fazla saldırdı. 40 yıldır bu saldırı devam ediyor. PKK her geçen gün daha fazla arsız, edepsiz ve hayasızlaşıyor. PKK, özellikle de PKK’nin bu sözde eli biraz kalem tutan yazar-çizer-basıncı-gazeteci takımı Barzani siyaset geleneğini ve özellikle de Barzani ailesine saldırılarda gittikçe bir köpek sürüsü gibi hareket ediyor.
Son olarak PKK’nin Türkiye’de yayın yapan gazetesi Xwebun’da Başkan Barzani’ye dönük bir makale yazıldı ve “iblis 6 yıldan sonra Bağdat’a gitti” başlığı kullanılmış. Gelen tepkilerden sonra adı Xwebun olan o çirkef yapı başlığı değiştirmiş, iblis ifadesini kaldırmış ama bu Xwebun’u aklamaz. Adı gazetenin adı Xwebun yani -kendi bilmek- ama gerçeği sadece Xwefiroş yani satılık. Türk devleti daha 1987’lerde Yalçın Küçük gibi misyonlerleri ile PKK medyasını satın almıştır.
İnsan bazen ne söyleyeceğini bilmiyor. Aklımıza hemen Türk şair Can Yücel’in o sözleri geliyor. Ona çok küfrediyorsun diyorlar cevap olarak şunu yazıyor: “”Bana şiirlerinde küfür etme diyorlar usulsüz..Lan bu kadar o*ospu çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz?”
PKK’nin bu çirkefliğini ve soysuzluğunu, herhangi bir siyasi, felsefik, ideolojik kelime ve kavram ile anlatmak mümkün olmuyor. Bu soysuz saldırı nefret ve tabi ki ancak ve ancak kendi piçlikleri, soysuzlukları ve süzme hainlikleri ile ilgilidir. Elbette PKK medyasının bu tutumu PKK’nin ve Abdullah Öcalan’ın siyasi çizgisi ile ilgilidir. PKK’nin karanlık biçimde MİT’in desteği ile kurulması, Öcalan’ın şaibeli biçimde Türkiye’ye gidip “Türk devletine hizmet” sözü vermesi ile ilgili çok karmaşık PKK tarihi vardır. PKK’nin Kürt sosyolojinde açmakla görevli olduğu yaralar ve yarattığı kirli bilgi-duygu durumunu ta PKK’nin 1970’ledeki tarihine kadar götüre biliriz.
Fakat bir de PKK’nin Barzani düşmanlığı-nefretinin altında yatan psikolojik etkiler de var. Büyük bir kıskançlık duygusu.
Başkan Barzani 4 Temmuz günü Bağdat’ı ziyaret etti. Ziyarette üst düzey bir heyet tarafından karşılandı. Her yerde büyük bir ilgi ile karşılandı. Ayrıca birçok ülkenin büyükelçileri tarafından da ikamet ettiği konutta ziyaret edildi. Üzerinden dört gün geçmiş hala Irak basını hatta Arap basını konuyu tartışıyor, “ziyaretin etkisi ne olacak” diyor.
Fakat Aram Bekir adını kullanan bir kadrosu kalkıp Başkan Barzani’ye “iblis” diyor ve “PKK karşıtı anlaşmak için gitti” diyor. Aram Bekir kimdir necidir fark etmez ha alo hal velo. Bunlar birdir. PKK kadrolarının hepsi Öcalan ve Cemil Bayık’ın iz düşümüdür. İçlerinde ki büyük haset bitmemiştir. Barzanileri yenmek için 1992 yılından bu yana aktif saldırı düzenliyorlar, binlerce insanı öldürdüler, kadrolarını Barzanilerin üstüne sürdüler. Barzanileri bitirmek sözünü İran’a verdiler, İran İstihbaratı Itlaat’ın elini ayağını öptüler. Yine Barzanileri bitirmek için Saddam’ın ayağına serildiler. 2000’li yıllara kadar uğraştılar ettiler olmadı. 2000’de Öcalan İmralı’da bir klozetin yanına oturmuş Türk subayına “Bana fırsat verin, Barzanileri bitireyim, onlar devlet kuracak, beni idam etmeyin, taşeronunuz olayım, Erbil’i beraber kuşatalım” diyecek kadar alçak ve hain teklifler yaptı Türk devletine.
32 yıldır Ortadoğu’da Barzanileri bitirmek için söz verdikleri ve ellerine ayaklarına kapanmadıkları güç kalmadı. Ama bitiremediler. Şimdi IŞİD’in Şii versiyonu Haşdi Şabi’nin kuyruğunu takılmışlar. Rojava’yı Esad ve Türk devleti girdi utanmıyorlar ama Barzani hareketi girer diye korkudan tir tir titriyorlar. Barzanileri Rojava’dan çıkarmak için onlarca insan katlettiler, binlerce insanı göçerttiler. Sadece Barzaniler girmesin diye.
32 yıldır Barzani-Barzani diye sayıklıyorlar. Ama Barzani bitmiyor. PKK’nin Barzani karşıtlığı için yatağına girmediği sömürgeci kalmadı. Ama o sömürgecilerde dahil Ortadoğu siyaseti biliyor ki Barzani bilinçli, sözünün eri, tutarlı ve ölçülü bir siyasetçidir. Bunu gördükçe PKK kuduruyor.
Kuduran sadece o makaleyi yazan Aram Bekir değildir, kuduran Mustafa Karasudur. Karasu diyor ki nasıl olurda Barzani bu kadar değerli. Karasu diyor ki; Barzani Solcu değil, alevi değil, Kürt oğlu Kürt, Türkçe bile bilmiyor. Ben bülbül gibi Türkçe yazıyorum, konuşuyorum. Neden bu adamı geçemiyorum. Daha da saldırayım diyor, yönettiği o medyada Barzani’ye daha fazla saldırın talimatı veriyor.
Sadece Aram Bekir kudurmuyor, Cemil Bayık’ta kuduruyor. Cemil Bayık diyor ki nasıl olur da Barzani’nin itibarını zedeleyemiyoruz. 32 yıldır adamların ekmeğini yedik onların sırtından Güney ve Kuzey Kürdistan’a yerleştik, sonra onlara ihanet etti, köylerini yaktık, insanlarını öldürdük, 40 defa Urmiye’ye ve Tahran’a gidip ‘bu kez Barzani’yi bitireceğiz” sözü verdik, tüm kadrolarımızı, medyamızı Barzani düşmanlığı için örgütledik. Bunun için silah aldık, para aldık, kamplar verildi ama yine de Barzani’yi bitiremedik.” Cemil Bayık bunun için kuduruyor.
Kuduran sadece Aram Bekir değil. Sabri Ok’u, Sozdar Avestası, ne kadar ıvır zıvır PKK’li varsa hepsi beraber kuduruyor. Kuduran PKK medyası kuduran PKK yönetiminin yansımadır.
Diyorlar ki biz Öcalan’a olmayan “Kürt ulusal önderi, Dünya Önderi” diye bir sürü sıfat taktık ama Barzani özel isimler, sloganlar istemiyor ve yine de bu kadar etkili ve önemlidir. Ve tabi ki bu PKK yönetiminin hepsi içten içe lider dedikleri Abdullah Öcalan’ın nasıl “gerillayı, Kürt hareketini ve tüm yol arkadaşlarını” İmralı’da uçağa bindiği an sattığını çok iyi biliyor. Öcalan’ın uçağa bindiği an “nasıl da benim annem Türk devletime hizmet istiyorum” dediğini hepsi biliyor. Kendi içlerinde yaşadıkları kırılmayı Barzani’ye saldırarak örtüyorlar. İşin psikolojik alt yapısında bu vardır.
Barzani düşmanlığı ile ekmek yiyorlar, Süleymaniye’deki Rojnews çalışanı PKK kadrosu biliyor ki ona Süleymaniye’de yaşama yerinin verilmesinin nedeni “KDP’ye düşmanlık yapmaktır”. Bunun için ona Barzani düşmanlığı yapması görevini verene sadık bir köpek gibi saldırmaktan geri durmuyor.
Xwebun adlı haftalık dergi de benzerdir. Köpeksi bir sadakatle Kandil’e hizmet ediyor. Sözde Kürd dilini geliştirmek için ortaya çıktı ama Kürtlere düşmanlık yapıyor. Amed’de oturmuşlar, rahat rahat her gün Süleymaniye turu yapıp KCK’yi ziyaret ediyorlar, devlet biliyor ama devlet sesini çıkarmıyor. Neden çünkü Türk devleti de bunların Barzani’yi saldırmasından çok memnun.
Sadece son beş yıldır için KDP medyasını PKK’yi aşağılayan tek bir açıklama yoktur. Somut delili olaylar vardır. Ama açın PKK medyasını kurgu, yalan,iftira, alçaklık, nedeseniz vardır yazdıklarında. Saddam’ın 8 bin Barzani erkeğini canlı canlı gömerken ki nefret ve korkusunun bir benzeri vardır. Korkuyorlar çünkü yok edemiyorlar, nefret ediyorlar çünkü teslim alamıyorlar.Barzani düşmanlığı PKK’nin rant ekmeği olmuş, kadrolarını kitlesini bununla motive ediyor. PKK eğer Barzani düşmanlığı yapmazsa yiyecek ekmek bulamaz.
Sürekli bir ajan arıyorlar. Ya uzakta aramaya gerek yok açın Öcalan’ın tutuklanınca nasıl tüm yönetimin ismini tek tek verdiğini hemen göreceksiniz.
Kalkıp bir hain arıyorlar. Uzakta aramayın her gün “Reber Apo dediğiniz” adamın nasıl mahkemesinden Türklerden özür dilediğine bakın.
İblis arıyorlar. Onu da uzakta aramaya gerek yok açın Öcalan’nın videosun Türk devletine “gelin beraber gizli plan yapalım, bize destek verin, Talabani ve Barzani’yi kapınızda köpek yapayım” diyen Öcalan’dan büyük iblis yoktur.