12 Şubat günü Süleymaniye’de kepçelerin yıktığı ve patlayıcıların patlattığı dört ev gündeme girdi. Evler YNK’nin askeri güçlerinde general düzeyinde görev yapa Kwêxe Dêrîn Uzêrî’ye, annesi ve kardeşlerine aitti.
1960’lardan beri YNK içinde yer alan ve YNK içinde şehitleri olan Uzerî ailesine ait evlerin neden yıkıldığı konusu günlerce medyayı işgal etti. Peki neler olmuştu?
12 Şubat günü Kwexe Derin Uzêri olarak tanınam Derin Ahmet’e ait binaların bazılarının kepçe ile yıkıldığı bazılarının da patlatılcı ile patlatıldığı görüntüler YNK medyası tarafından servis edildi. YNK medyası Derin Ahmed’in iş adamlarından zorla para topladığı için evlerinin patlatıldığını açıkladı. Gelen bazı tepkiler üzerine evlerin yıkılmasında mahkeme kararı vardı biçiminde yeni haberler servis edildi. Tepkiler artınca bu kez yine YNK’ye ait resmi olmayan sosyal medya hesaplarında bu evlerin İsrail tarafından istihbarat amaçlı kullanıldığı iddia edilerek patlatmanın İran’ın isteği ile yapıldığı iddia edildi.
Oysa ki gerçekte Kwexe Derin Uzêri meselesi YNK içindeki çeteleşme, guruplaşma ve ekonomik rant ile ilgili bir durumdu.
Kwexe Derin YNK içinde Kosret Resul’a bağlı kanat içinde yer alıyordu. Zaten ilk göz altına alındığında Kosre Resul’un oğulları tarafından bıraktırıldığı belirtiliyor. Kosret Resul YNK’de aslında Celal Talabani’den daha fazla etkinliğe ve askeri güce sahip oldu her zaman. Zaten Süleymaniye ve Kerkük dışında ki pek çok YNK’li gurup kendi Kosret’i olarak tanımlar. Kosret Resul ve oğulları YNK içinde hala etkinliğini koruyan gurup olarak duruyor. Bafil Talabani’nin özellikle Kosret Resul’un oğullarından çok rahatsız olduğu, kendine bağlı medyaya Kosret Resul’un oğullarının medyaya fazla çıkarılmaması yönünde talimat verdiği zaten biliniyor.
Celal Talabani’nin oğulları ve özellikle de Bafil Talabani önce YNK’nin en önemli ismi Mele Bahtiyar’ı etkisizleştirdi. Daha sonra ise Mahmut Sengawi gibi tarihsel olarak YNK’de değişik kanatlar içinde kabul edilen isimler hem resmi yönetimden hem de pratik uygulamadan dışlandı. Lahor Cengi’nin yanında yer alan isimler ise direk şiddet kullanılarak katledildi. Hawkar Caf, Murat Kani gibi isimler bunlardan sadece bazıları.
Bafil Talabani Kosret Resul’un ve oğullarının etkinliğinden rahatsız oluyor. Birde yerelde bazı aşiretler ve kabileler de zaman zaman bazı uygulamalara karşı çıkıyor bu da Bafil Talabani’nin tek adamlığını etkiliyor. Bafil Talabani’nin Kwexe Derin’e karşı bu kadar hiçbir hukukta yer almayan biçimde şiddet kullanması, bunu da açık açık yapması aslında YNK içindeki tüm muhalif çevreleri sindirmek için yapılmış bir adım olarak görülüyor.
Eğer Derin Ahmed iş adamlarından haraç aldığı için yargılanmak istense hukuk yolları açıktı, yapıla bilirdi. Kaldı ki evler patlatılmadan birkaç gün önce göz altına alındı ve daha sonra bırakıldı. Fakat amaç Derin Ahmet değil esasında YNK içindeki tüm çevrelerin gözünü korkutmakta. Zaten Bafil Talabani YNK’lilerin Temmuz olayları dediği, Lahor Cengi ile arasında başlayan çatışmalı süreçten kendisine biat etmeyen pek çok kişiyi açık veya dolaylı katletti. YNK Anti Terör sorumlusu Hawkar Caf’ın çocuklarının olduğu arabaya bomba kondu fakat yine biat etmeyen Akam Ömer adlı hala görev başındaki Anti Terör komutanı ise operasyonda kaza süsü verilerek öldürüldü.
Kwexe Derin meselesi de Bafil Talabani’nin YNK içindeki bu tek adamlık denemesinin bir hamlesi olarak kabul edile bilir. Fakat bu adımlar YNK içindeki çeteleşme ve rant yeme meselesini bitirmiyor. Tam tersine güç biriktirmiş eski çevreler gidiyor ve Bafil Talabani bu rant merkezlerine yine guruplar atıyor. Bunlarda kendi aralarında çatışıyor.
Bafil Talabani’nin tek adam olma denemesi ise Bağdat’ta ki Şii guruplar, İran ve bazı yabancı çevrelerin desteği ile devam ediyor.
Tüm bu çatışma ortamlar, çeteleşme ve cinayetler ise Süleymaniye halkına eksi olarak dönüyor. Adam öldürmenin, çeteleşmenin en üst düzeyde kabul gördüğü, hak ve hukuk aramanın mümkün olmadığı Süleymaniye’de ekonomik çevreler bir bir kaçıyor, birimi olan insanlar evlerini satarak Süleymaniye’yi terk ediyor.
