7 Kasım günü Duhok’ta iki yıl önce PKK’den ayrılan 24 yaşındaki Ciwan Rızgar ile 20 yaşındaki Leyla Muhammedi adlı iki genç öldürüldü. Bir yıllık evli olan çifte 50 günlük bebeklerinin yanında kurşun yağdıran katilin PKK’li olduğu öğrenildi. Yani cinayeti PKK yapmıştı.
Ciwan Rızgar asıl Efrinli yoksul bir ailenin çocuğuydu. Birkaç yıl PKK’de kaldıktan sonra koşullarda dayanamadığını söyleyerek ayrılmıştı. Ayrıldıktan sonra inşaatlarda günlük yevmiye ile çalışarak geçimini sağlayan yoksul bir insandı. Bir yıl önce eşi Leyla ile evlendi. Leyla Doğu Kürdistanlı yoksul bir ailenin kızıydı. Bir hevese kapılmış ve PKK’ye katılmıştı. Katıldıktan sonra koşulların söylenen gibi olmadığını görerek ayrılmaya karar verdi. İki yoksul genç evlendi. Ne siyasetle ilgilendiler ne ajandılar ne de başka bir şey. Koltuğu bile olmayan, halıfleks kaplı, yer minderli bir evde 50 günlük bebekleri ile hayat mücadelesi veriyorlardı.
PKK bu insanları neden öldürdü? Ajan olamazlar, öldürülecek kadar önemli bir ajanın inşaatta 20 dolar günlük yevmiye ile çalışması mümkün değil. Önemli PKK bilgilerini sızdırmış olamazlar, zaten ikisi de PKK savaşçı insanlardı ve bildikleri hiçbir şey yoktu. Aslında PKK’ye niye gittiklerini bile bilmedikleri gibi ayrılmaları da siyasi nedenlerle değil sadece PKK hayatının kendilerine zor gelmesiydi. PKK’ye düşmanlık yapmıyordular, hala evlerinde PKK’nin kanallarını dinliyorlar, PKK’nin müzik guruplarının kliplerini seyrediyordular. Hatta hala PKK’li eski arkadaşları ile ilişkileniyordular. Kendilerini vuran kişiyi bile misafir olarak evlerine almıştılar. Fakat bu “PKK’li yoldaşları (!) 50 günlük bebeklerinin yanında bu iki insanı kurşun yağmuruna tuttu.
Peki neden?
Kürt tarihinde kendinden ayrılanları vuran ilk hareket PKK’dir
PKK’nin Haki Karaer’i vurmasından sonra PKK’yi karanlık bir hareket olarak gören kişiler tek tek vurulular. Bunlardan en belirgini Celal Aydın’dı. PKK’nin önemli bir kadrosu olan Celal PKK’den ayrıldığı için eski yoldaşları (!) tarafından toplantıya diye çağrıldı, ona mezarını kazdırıp kafasına bir kurşun sıktılar. Celal Aydın olayı aslında çok önemli bir tarihi noktaydı. Celal Türk devletinin ajandı değildi, sadece kafası karışmıştı ayrılmak istedi. Fakat PKK için örgütten ayrılmak hain olmaktı. Hiçbir Kürt hareketi tarihinde kendisinden ayrılan insanları öldürmedi. İbrahim Ahmet KDP’den ayrıldı YNK’yi kurdu. Fakat KDP onu öldürmedi. Noşirvan Mustafa YNK’den ayrıldı. Ama Celal Talabani ile dostluğu devam etti. Ayrıca onlarca insan hareketlerde yer aldıktan sonra koşullara dayanamadığını veya eğitim almak istediğini söyleyerek ayrıldı. Hiç kimse vurulmadı. İnsanlar gençken siyasi hareketlere giriyor zaman içinde ya hareket ya da kendi düşünleri değişiyor veya düşünceleri de değişmiyor ama başka bir hayat kurmak istiyor ve hareketten ayrılıyordu.
Celal Aydın’dan Ciwan Rızgar ve Leyla Muhammedi’ye PKK’nin seri cinayetleri ve yoldaşın yoldaş katilliği
PKK ise kendisinden ayrılmayı ölüm nedeni saydı. Ortadoğu’nun başına bela olmuş, tüm geriliklerin kaynağı olan bireyi yok sayan, herkese biat etmeyi dayatan ve bunun içinde şiddeti kullanan, ölümü-cinayeti kullanmaktan hiç çekinmeyen bir sistem dayatıyor. IŞİD’ın boğazına kılıç dayayıp insanları kelime şehadet getirmeye zorlayıp boğazlarını kesmesi ile PKK’nin herkese PKK’li olmayı dayatması aynı gerici düşünce yapısının ürünüdür.
PKK’yi kongre belgeleri, resmi açıklamalar ile tanımak mümkün değildir. Çünkü bu belgelerde bol bol özgürlükten, birey-toplum dengesinde, kadına karşı şiddetten söz edilir ama sonra sadece örgütten ayrıldılar diye gencecik insanlar katledilir. PKK modern bir tüzük partisi ve demokratik-şeffaf işleyişi olan bir parti değildir. PKK Ortadoğu’da geçmişte ayrılan müritlerini vuran tarikatlar gibi kara düzen işleyen bir köleleştirme hareketidir. PKK’ye gitmek var çıkmak yoktur. PKK kadrolarına şunu dayatır ya düşman vuracak ya intihar edecek ya da ayrılacak ve bir biçimde PKK’nin hedefi olacak. Yani PKK’ye bulaşan herkes bir biçimde ölüme bulaşacaktır.
PKK’nin Celal Aydın ile başlayan yoldaş cinayetleri serisi yıllar boyunca, Avrupa’da, dağda ve Güney’de devam etti. 1998 yılında Avrupa’da biri kadın bir erkek genç iki kişi işkence edilerek öldürülmüş bulundu. Bu kişilerden biri PKK kadrosu olan savaşta Türk devletinin havanları ile ayakları kopmuş, felç kalmış ve tekerlekli sandalyeye mahkum olan Şerif Alpsözman (24) ile köyü yakıldığı için avrupaya göç etmiş olan sivil Ayşe Dizim (17) adlı kişilerdi. Birbirlerini sevmiş ve evlenmişlerdi. PKK her ikisin yakalayarak Bunker Valentin’de işkence ile katletti. Ayşe başı çamura sokularak boğulmuştu. Kötürüm olan Şerif’in ise başı İngiliz anahtarı ile ezilmiş ve üç kez araba ile ezilmişti. Alman yargısı cinayeti resmen PKK’nin yaptığını kabul etti. PKK kendi savaş gazisi ve bir çocuğu bile böyle bir vahşetle öldürdü.
Elbette isimler bitmez, Kani Yılmaz’dan Kemale Sor’a, Osman Baliç’ten Şapur Bodişava’ya, değin bir çok kişi PKK’nin hedefi oldu. Osman Baliç Murat Karayılan’ın geçmişten beri rakip gördüğü bir isimdi direk Karayılan’ın talimatı ile üç yaşındaki kızı ile Rewşan ile beraber öldürüldü. Yani yoldaşların birbirinin katili olduğu bir sistem kuruldu.
PKK neden eski üyelerini öldürüyor?
Zaman zaman bazı nedenler öne çıksa da birkaç başlıkta PKK’nin ayrılanları neden vurduğunu sıralaya biliriz.
1-PKK sanıldığı gibi düşünceye değil şiddete dayalı bir harekettir. Göz korkutarak, şiddeti sınırsız kullanarak herkese geri adım attırmayı hedefler. PKK’lilerin sık sık kullandığı bir söz vardır “PKK yarına bırakır ama yanına bırakmaz” yani intikam hareketidir. Fakat bu güne değin intikam diye öldürdükleri Kürtlerdir. Daha bir Diyarbakır valisi veya general öldürülmemiştir. Mesela Roboski’yi yapan komutan vurulmaz ama fakir evladı Ciwan Rızgar 50 günlük bebeğinin yanında vurulur. PKK silahı genel olarak Kürtlere kullanır ve bunun en büyük nedeni kendini tekleştirmektir. Şiddet ile biat ettirmeyi kullanır. Yani silahı kullanması göz korkutmak içindir.
2- PKK kendi kadro yapısından kopuşları engellemek için göz korkutmaya çalışıyor. Özellikle son yıllarda Rojava ve Güney’den binlerce PKK kadrosu ayrıldı ve ayrılmalar devam ediyor. Ayrılanların bazıları Rojava’dan Türkiye’ye gidiyor. Bir bölümü ise Kürdistan Bölgesi’ne geliyor ve burada kendine hayat kuruyor. PKK özellikle de Duhok’ta kendine hayat kuran PKK’lilerin kalanlar için örnek olmasından korkuyor. Bir yandan da örgüt içindekilere gidenler için KDP onları fuhuşa zorladı, yoksulluktan sürünüyorlar, KDP onları zorla Türkiye’ye teslim etti, KDP ayrılanları MİT ile çalışmaya zorluyor gibi yalan bilgilerle kadrolarını tutumaya çalışıyor. Ama bu yetmiyor ve PKK bu kez cinayetlerle giderseniz sizi de vururuz mesajı vermiş oluyor.
3-Elbette bir de PKK’den ayrılmış diğer kişilere de mesaj vermiş oluyor. PKK bu biçimde ayrılanlara bana hizmet etmezseniz sizi vururum mesajı veriyor. Yani yine şiddet ile insanları teslim almaya çalışıyor.
Ciwan ve Leyla’nın olay bir ilk değildir PKK’nin vicdansız ve gerici sisteminin bir sonucudur. PKK Kürt gençleri için bir yaşam değil bir ölüm yuvası olmuştur.
