PKK, kendisine yöneltilen çocuk savaşçı eleştirisinden sonra uzun yıllardır savaşçılarının sicillerini verirken doğum tarihlerini vermiyor. Son olarak Avaşin’de hayatını kaybettiği belirtilen Hevidar Tirbespiye’nin ( Ala Xidir Xelef) yayınlanan görüntülerinde tekrar neden doğum tarihi yok sorusunu akıllara getirdi.
Avaşin’de dört gerillasının hayatını kaybeden PKK’nin yayınladığı görüntülerde her dört gerillanın da yaşının 18’in altında olduğu görülüyor.
14 yaşlarında olduğu tahmin edilen Ala Xidir da görüntülerde tüm ailesini anlattığı halde doğum tarihini vermiyor.
Katılım ortalaması 14-17 yaş arası
PKK hayatını kaybeden savaşçıların gerçek isim, soy isim vb. tüm kimlik bilgilerini veriyor, fakat doğum tarihleri verilmiyor. Bunun en büyük nedeni ise hayatını kaybeden insanların büyük çoğunluğunun 14-17 yaş arasında örgüte katılım yapmış olmaları. Hayatını kaybedenlerin yaş ortalaması ise 15-19 arasında. Bu yaş ortalamasının özellikle son yıllarda çok daha fazla düştüğü görülüyor. Son dönemde hayatını kaybeden insanların büyük çoğunluğu 18 yaşın altında.
PKK savaş sahasında yer alan her gerilla ile kendi hayatını kaybettiği programlar çekiyor. Bu programlarda çocuklar aileleri, katılım nedenleri vb. ile ilgili pek çok anlatıyor. Fakat doğum tarihini hiçbiri vermiyor. Aynı zamanda eğitim düzeyi de çok az isim tarafından veriliyor. Yani doğum tarihleri özellikle gizleniyor. Bu çocuklar hayatını kaybettikten sonra bu görüntüler duygusal müziklerle beraber servis ediliyor.
PKK’nin elindeki çocuk savaşçı deposu: Rojava
Özellikle Suriye ve Rojava’da gelişen süreçten sonra PKK’deki gerilla yaş ortalaması daha da düştü. Rojava’daki ekonomik sıkıntılar, işsizlik, gelecek güvensizliği PKK’ye katılımları artırıyor. 13-17 yaş arası gençler arabalarla gezen, güzel giyinen ve kimseye hesap vermeyen PKK kadrolarının büyüsüne kapılıyorlar. PKK kamplarında bu gençler içinde eve dönmek isteme potansiyeli olacak kişiler Kandil ve Gare kamplarına gönderiliyor. Aynı biçimde Kuzeyli olup da PKK’nin Güney Kürdistan kamplarında olan ve eve gitmek, ayrılmak eğilimi olan gençlerde Rakka, Şahba gibi sınıra uzak yerlere gönderiliyor. Böylelikle örgütten ayrılmaları engelleniyor. Aslında bu çocuklar rehin alınıyor. Zamanla propaganda ile de biraz şekillendiriliyor. Ve maalesef ki bu çocuklar kendilerinin bile ne için olduğunu bilmedikleri bir mecraya sürüklüyorlar.
