PKK’nin Nuçe Cıwan adlı sitesinin yaptığı haber son günlerde Kürt taymında tartışmalara yol açtı. PKK’nin çocukları savaş sürmesi yönlü pek çok eleştiri yapıldı.
PKK yöneticilerinden Murat Karayılan’ın 31 Temmuz tarihinde Kürt gençlerini gerillaya davet ettiği videolu mesaj videosunda sonra PKK’nin Nuçe Ciwan adlı haber ajansı tarafından nerdeyse her gün bu gün gerillaya iki kişi katıldı, üç kişi katıldı gibi haberler yapıyor. Bu haberlerden iki gün önce yayınlanan haber Kürtler arasında yoğun tartışmaya yol açtı. Videolu haberde yaşları 14-17 arası olduğu tahmin edilen 14 Rojavalı kız çocuğunun PKK’ye katıldığı belirtiliyor.
Çocuktan savaşçı olur mu?
PKK’ye bağlı sitenin yayınladığı videonun ardından sosyal medyada çocuk yaştaki kişilerin savaşa alınmasına dönük eleştiriler gelişti. PKK’nin 1986’lı yıllardan beri genç katılım yaptığı, hatta askeri kanunla katılım yaptığı biliniyor. Pek çok uluslararası kurumun baskısına rağmen PKK gerilla gücünün yarısından fazlası18 yaş altı çocuklardan oluşuyor. PKK bu çocukların eğer PKK’ye katılmazsa hepsinin düşmanın eline geçeceği, kapitalist sistem içinde eriyeceğini ileri sürerek Kürdistan’ın içinde bulunduğu nedeni ile küçük yaşta savaşçı alımının bir mecburiyet olduğunu savunuyor.
Genel bir propaganda içinde anlamlı görünse de kendi hakkında karar alma yaşına gelmemiş, hayatlarının sorumluluğu ebeveynlerinde olan çocukların savaş gibi ağır bir sorumluluk altına konmasını kabul edilemez bir durum. Ayrıca uluslararası hukuka göre suç, ondan daha çok da Kürt toplum yapısına dair bir suç. Ucuz iş gücü olarak çalıştırıldıklarında çocuk köleliği diye başlık atan PKK medyasının savaş için çalıştırılan çocukların durumunu normal görmesi kabul edilemez. Kürt çocuklarının hayatında savaş dışında bir yol yokmuş ele alınması da Kürt toplumuna karşı bir suç.
PKK’nin çocukları savaşa almasını eleştirenler Kürt çocukları yurtsever olmasın, demiyor. Sadece Kürt çocukları ölmeye mahkum değil diyor. Tekstil ve inşaat sektöründe çalışan gençleri kurtarmak için iş, sendika vb. hiçbir bir şey yapmayan PKK’nin çocukları kurtarmak için PKK’ye alıyoruz demesi de kurdun kuzu postuna bürünmesidir.
PKK’nin savaşçı politikasının özü her evden bir kişi ile evleri aileleri kendine bağlamaktır. Askeri kanunla katılım kararı alınan 3. Kongresinden bu yana PKK’nin savaşçı alım nedeninin özü buna dayalıdır. PKK savaş için değil aileleri kendine mecbur bırakmak ve kendi sürekliliğini sağlamak için savaşçı alıyor. Yani savaşçı almak askeri değil sosyolojik bir faaliyettir aynı zamanda.
Neden Rojava hedef yapıldı?
Nuçe Cıwan’ınHaber başlığı oldukça ilginç: “Rojava’lı genç kadınlar seferberlik ruhu ile yüzlerini Kürdistan dağlarına döndü. Rojava Kürdistan’lı kadınlar, ‘Serhildana Jinên Ciwan Tolhildane!’ sloganı ile PKK saflarına katılım hamlesi başlattılar.” Bu dikkat çekici başlıkta özellikle Rojava Kürdistanlı kadınlar ve yüzünü Kürdistan Dağlarına döndü gibi ifadeler kullanıldı. Rojava’nın direk olarak bu biçimde Kandil ve PKK ile ilişkilendirilmesinin PKK’nin “bakın Rojava’da gücümüz var” demek anlamına geliyor. Rojava’da özellikle basın-yayın, gençlik ve kadın çalışmalarını kontrol eden PKK’nin bu tür çıkışlarını artırması da bekleniyor.
Diğer yandan ise PKK son yıllarda eskisi gibi savaşçı katılımı alamıyor. Özellikle Kuzey Kürdistan’da ki hendek yenilgisinden sonra kitlede kırılma ve yol hatlarının olmaması PKK’de bir kriz nedeni oldu. Bu nedenle PKK yöneticileri Murat Karayılan ve Cemil Bayık başta olmak üzere gençlere PKK’ye katılma çağırısı yapıyor. Çok ciddi bir katılım olmadığı için PKK basını tarafından haberler aşırı şişirilerek ve sanki çok yüksek miktarda katılım ve talep varmış gibi gösteriliyor.
PKK özellikle Rojava’da ve Şengal’de insanların savaş nedeni yaşadığı zorlu koşulları istismar ederek katılım yapıyor. Rojava’da Arap ve Kürt mültecilerin olduğu kamplarda başka çıkış yolu olmayan insanlara kendini bir çıkış yolu olarak sunuyor. PKK’nin yeni savaşçı kapısı mülteci kampları.
Şengalden PKK’ye giden yeni savaşçılar
Son dönemde özellikle de PKK’nin Şengal ve Rojava’da katılımlara ağırlık verdiği görülüyor. Ulaştığımız kaynaklar Şengal’de insanları çözümsüzlük nedeni ile PKK’ye katıldığını belirtiyor. PKK 2015 yılından bu yana Şengal’i Kürdistan Bölge yönetiminden koparmak istedi. Bölgeye hiçbir yatırım ve alt yapı çalışmasına izin vermedi. Ayrıca uluslararası ve yerel yardım kurumlarının da kendilerinin yardım dağıtmasına izin vermedi. Dışardan giden gıda, sağlık, barınma eşyası vb. yardımların hepsi PKK’nin Şengal’deki yönetim gücüne teslim ediliyor.
Böylelikle aileler PKK’ye sempati duysunlar veya duymasınlar bir biçimde PKK’ye mecbur hale geliyor. PKK uzun uğraşları sonucu Irak merkezi Hükümetine Şengal’deki askeri gücünü Haşdi Şabi’ya bağlı paralı milis olarak kabul ettirmeyi başardı. Irak hükümetinin aylık olarak kişi başına 470 USA $ verdiği biliniyor. İşsizlik, eğitimsizlik vb. nedenlerle pek çok kişi bu maaşı almak için YBŞ saflarına katılıyor.
Aileler en azından ailelerinden bir kişinin bu nedenle YBŞ içinde olmasını istiyor. Ayrıca PKK dağıtılmasına izin vermediği yardımları da kendisi dağıtıyor. PKK’ye katılımın olduğu aileler bu yardımlardan daha fazla faydalanıyor bu nedenle de Şengal’de PKK’ye belli bir katılım oluyor. Fakat bu kişiler uzun süreli kalmak istemiyor.
PKK’nin kaçmasınlar çözümü?
PKK Şengal’den, Rojava’dan sınırlıda olsa Kuzey, Rojhilat ve Güney’den yapılan katılımların büyük çoğunluğu genç yaşta ve ailesine bir nedenle tepki duymuş gençlerden oluşuyor. Bu gençler anlık öfkelerle PKK’ye gitse bile kısa bir dönem sonra geri dönmek istiyor. Ya açık gitmek istediğini söylüyor veya kendisi kaçma girişiminde bulunuyor PKK bu durumu engellemek için herkesi kendi alanının dışında eğitime tutuyor. Mesela Güney Kürdistanlı gençler Güneyde tutulmuyor. Rojava’ya gönderiliyor. Şengal’li gençler Kandil hattına gönderiliyor. Rojava’lı gençler de aynı biçimde Güney Kürdistan alanına gönderiliyor. Böylelikle insanların örgütten ayrılma hakkı da gasp edilmiş oluyor.
Nuçe Cıwan tarafından yapılan haberdeki 14 kız çocuğu çocuk savaşçı dramının küçük bir parçası. PKK’nin bu dramdaki ısrarı kendi sosyol yapısını güçlendirmek içindir. Yoksa hepimiz 14 yaşındaki bir kız veya erkek çocuğunun hala anne ve babasının kollarına ihtiyacı olduğunu biliyor. PKK’ye sosyal medyada gösterilen tepki de Kürtlerin de artık uyandığını da gösteriyor.
